Ελληνικά Δημοτικής Εκπαίδευσης
Η γλώσσα, σήμερα, εκλαμβάνεται ως:- ένα σύστημα σημείων που διέπεται από κανόνες (γλώσσα ως δομή) και στην πραγμάτωσή του διασυνδέεται και συνυπάρχει με άλλους σημειωτικούς τρόπους (εικόνα, ήχο, χειρονομίες κ.λπ.)
- ένα δυναμικό μέσο επικοινωνίας και δράσης που κάθε φορά εντάσσεται, προσαρμόζεται με και διαμορφώνει συγκεκριμένο επικοινωνιακό πλαίσιο, όπου και επιτελεί συγκεκριμένους στόχους (γλώσσα ως λειτουργία)
- προϊόν και μέσο κατασκευής της κοινωνικής πραγματικότητας (γλώσσα ως σύστημα ιδεών και αξιών).
Σημαντική θέση στο γλωσσικό μάθημα κατέχει η Λογοτεχνία, με βασικό σκοπό τον λογοτεχνικό γραμματισμό, ως μία μορφή γραμματισμού, η οποία συμβάλλει στην ευρύτερη γλωσσική αγωγή των παιδιών, περιλαμβανομένης και της ικανότητάς τους για κριτική διερεύνηση κειμένων.
Με βάση τα παραπάνω, αναπτύχθηκαν δείκτες επιτυχίας και δείκτες επάρκειας, για διευκόλυνση των προσπαθειών που αφορούν στη συνοχή και τη σαφή στόχευση της γλωσσικής διδασκαλίας, εντός και μεταξύ τάξεων και βαθμίδων, η οποία, επιγραμματικά όσο και καταληκτικά, μπορεί να περιστρέφεται ισόρροπα γύρω από τους ακόλουθους τρεις άξονες:
- Τοποθέτηση σε πλαίσιο (θεματικό, επικοινωνιακό, κοινωνιοπολιτισμικό)
- Οργάνωση του λόγου σε επίπεδο κειμένου, πρότασης, λέξης
- Αξιολόγηση και κριτική κειμένων ως προς το περιεχόμενο και την αποτελεσματικότητά τους.
